کارآیی درمان کوتاه مدت راه حل محور برکاهش فرسودگی زناشویی و بهبود کیفیت زندگی زنان متاهل

زمینه و هدف: درمان کوتاه مدت راه حل محور یکی از انواع رویکردهای درمانی پست مدرن در حیطه خانواده و ازدواج است که بر یافتن راه حل ها به وسیله مراجع با همکاری درمانگر تأکید دارد. هدف از این بررسی کارایی درمان کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش فرسودگی زناشویی و بهبود کیفیت زندگی زنان متأهل بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه این پژوهش را کلیه زنان متأهلی تشکیل می دادند که پس از فراخوان اعلام شده به وسیله محقق به مرکز همیاران سلامت روان شهر بجنورد در تابستان سال 1393 مراجعه نموده اند. پس از مصاحبه اولیه و بر اساس ملاک های ورود و خروج به پژوهش، 30 نفر از زنان واجد شرایط به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی زناشویی پاینز1996(cbm) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت 1996 (whoqol)استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، مداخله درمانی در 7 جلسه 2 ساعته به شیوه گروهی و هفتگی برای گروه آزمایش ارایه شد، اما گروه کنترل، درمانی دریافت نکردند. پس از اتمام جلسه ها، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون های کوواریانس چند متغیره و مانکوا تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: پس از انجام مداخله کوتاه مدت راه حل محور، میزان فرسودگی زناشویی زنان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون به اندازه 53/17 واحد کاهش یافته که در سطح 99 درصد معنی دار بود(50/277=f) و کیفیت زندگی آنان به اندازه 86/19 واحد بهبود پیدا کرده بود که این میزان نیز به احتمال 99 درصد معنی دار بوده است (85/234=f). در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: درمان کوتاه مدت راه حل محور توانسته بر کاهش فرسودگی زناشویی و ارتقای کیفیت زندگی زنان مؤثر واقع گردد. پیشنهاد می شود مشاوران خانواده با بهره گیری از این روش درمانی به حل مشکلات زوجی و خانوادگی کمک نمایند.